خلاصه
61٪ از رهبران در مورد فرایندهای تصمیمگیری ناکارآمد شکایت میکنند. مدل تصمیمگیری سریع بین یک فرایند برای تصمیمگیری و ارائه موثر پیشنهاد میکند. نقشهای کلیدی درگیر عبارتند از: توصیه، موافقت، اجرا، ورودی، و تصمیم. از این ارائه برای ترتیب رابطه بین ذینفعان استفاده کنید و مطمئن شوید که مسئولیتها به طور واضح تعریف شده و قابل دستیابی هستند.
برجستههای اسلاید
طراحی ماتریس تصمیمگیری RAPID وظایف را در سراسر رهبری کلیدی، تیمهای محصول، و منابع خارجی تعیین میکند.(اسلاید 8)
یک ماتریس تیم RAPID نقشها را تعیین میکند تا تصمیمها به آزادی جریان داشته باشند زمانی که تیمها بدون اصطکاک هماهنگ میشوند. (اسلاید 10)
یک چکلیست جلسه RAPID تصمیمی را که جلسه قصد دستیابی به آن را دارد روشن میکند، و چگونگی ارتباط آن با ذینفعان را توضیح میدهد.(اسلاید 16)
نتیجه
شرکتهایی که در تصمیمگیری برتری دارند، 5.5 برابر بیشتر سود قبل از مالیات را افزایش میدهند و 4 برابر بیشتر به سهامداران برمیگردانند تا آنهایی که این کار را نمیکنند.
دنیای تغییر کننده امروز به معنای این است که کسب و کار شما باید بیش از پیش متمرکز، مبتنی بر تصمیم، و نوآور باشد. تیم خود را برای تصمیمگیری بهتر با چارچوب RAPID بین قدرتمند کنید. و برای منابع بیشتر مانند این، به [related bracelet="bain1"] و [related bracelet="bain2"] ما نگاهی بیندازید.
کاربرد
مقدمه
سیستم RAPID نقشها را به اعضای تیم اختصاص میدهد تا فرایند تصمیمگیری را روشن و سریع کند. ابتدا تعیین کنید "چه چیزی" باید تصمیم گرفته شود و "چه کسی" هر نقش را بازی خواهد کرد. از آنجا، چگونگی و زمان تعیین میکند وظایف و زمانبندی مربوطه. به عنوان مثال، فرض کنید که باید تصمیم بگیرید که آیا یک برنامه بازاریابی آینده را راهاندازی کنید یا خیر. شما باید تصمیم بگیرید که آیا با تبلیغات ادامه میدهید یا خیر قبل از اینکه بتوانید تصمیم بگیرید که چه کسی رهبری این تلاش را به عهده خواهد داشت، چگونه اجرا خواهد شد، و چه زمانی راهاندازی خواهد شد.(اسلاید 2)
پنج نقش کلیدی
RAPID فرایند تصمیمگیری را بین پنج نقش کلیدی تقسیم میکند:
نقش توصیه یک توصیه برای تصمیم ارائه میدهد. این شخص واقعیتهای مربوطه را جمعآوری میکند و تحلیل ارائه میدهد.
نقش موافقت تعیین میکند که آیا یک توصیه منطقی است یا در مورد برخی توصیهها زمانی که لازم است اختلاف نظر را افزایش میدهد.
نقش اجرا تصمیم را اجرا میکند هنگامی که تصمیم گرفته شده است، و مسئول اطمینان از اینکه تصمیم به اجرا درآمده است.
نقش ورودی بازخورد خود را با تخصص حیاتی، تجربه، یا اطلاعات اضافی که به توسعه توصیهها کمک میکند ارائه میدهد.معمولاً قبل از اینکه تصمیمی گرفته شود، باید با ورودیها مشورت شود.
نقش تصمیمگیری نهایی را ایفا میکند و سازمان را به اقدام متعهد میکند. با یک تصمیمگیر، یک نقطه مسئولیت وجود دارد که سرعت تصمیمگیری را افزایش میدهد.(اسلاید 4)
فرآیند تصمیمگیری
سه مرحله در فرآیند تصمیمگیری RAPID وجود دارد: پیش از تصمیم، در حین اقدام، و پس از تصمیم. در مرحله پیش از تصمیم، تصمیمگیر کلیدی را انتخاب کنید و موضوع تصمیم را مشخص کنید. شما همچنین در این مرحله ورودیهای توصیه را جمعآوری خواهید کرد. به عنوان مثال، اگر سعی دارید تصمیم بگیرید که محصول بعدی خود را راهاندازی کنید، تصمیمگیران کلیدی و توصیهکنندگانی را انتخاب کنید که پیشنهادات خود را به تصمیمگیران ارائه دهند.
در طی مرحله در حال اقدام، حقایق را ارائه و بحث کنید، سپس بحث کنید و بهترین تصمیم را بگیرید. نقش ورودی و موافقت در اینجا مهم است و باید مربوط به تصمیم نهایی باشد. به عنوان مثال، شما میخواهید ورودی از تیمهای خلاقیت، فروش، و بازاریابی در مورد اینکه آیا یک محصول جدید ارزش سرمایهگذاری را دارد یا نه. اما در نهایت بر دیگر نقشها، به عنوان مثال، تیم اجرایی برای تصمیم نهایی بستگی دارد.
هنگامی که شما در مورد تصمیم گرفته موافقت کردهاید، نقشهای اجرایی را تعیین کنید و سازمان خود را به اقدام متعهد کنید. خود را مسئول بدانید تا اطمینان حاصل کنید که پیگیری مناسبی وجود دارد.(اسلاید 10)
فرآیند RAPID
بررسی ساده از فرآیند RAPID به شرح زیر است: نیاز به یک تصمیم حیاتی شناسایی میشود. نقش توصیه میکند که نقش تصمیم چه کسی خواهد بود، سپس نقش توصیه و تصمیم سایر ذینفعان را تعیین میکنند و نقشهای آنها را تعیین میکنند. توصیه کننده پیشنهاد خود را آماده میکند، بازخورد از نقش ورودی را دریافت میکند، سپس پیشنهاد اولیه خود را با نقش موافقت میکند. با ورودی و موافقت از نقشهای مربوطه، توصیه کننده پیشنهاد خود را به تصمیم میبرد. تصمیم سپس تصمیم میگیرد و اقدام را برای نقش اجرا ارتباط میدهد.
پس به عنوان مثال، بیایید بگوییم که شما یک مشکل جریان کار در دفتر خود را شناسایی میکنید. تیم طراحی گرافیک به تأخیر افتاده است و نیاز به بیشتری برای تکمیل تحویلها در موقع دارد.
تعیین کنید که کی باید تصمیم در مورد راه حل را بگیرد، در این مورد، مدیر پروژهای که زمانبندی طراحی گرافیک را تعیین و برنامهریزی میکند. با آنها کار کنید تا تصمیم بگیرید که کی ورودی را ارائه خواهد داد و نیاز به موافقت با پیشنهاد شما دارد. در این مورد، شما نیاز به ورودی از طراحی گرافیک در مورد اینکه چه مدت معقولتری است، و موافقت از تیم فروش تا بتوانند وعدههای خود را به مشتریان بازسازی کنند. هنگامی که نقشها را شناسایی کردید، پیشنهاد خود را با ذینفعان کلیدی کارگاهی کنید تا به راه حل درست برسید، سپس آن را به تصمیمگیر ببرید.
برای مثال، تصمیم می تواند یک بازه زمانی سه هفته ای جدید برای هر پروژه جدید باشد که باید کافی باشد تا درگیر نشود، و استخدام جدید می تواند راه حلی پایدار و بلند مدت فراهم کند. سپس مدیریت تصمیم می گیرد که آیا این پیشنهاد را تأیید کند یا خیر، و سپس سازمان را به تغییر متعهد می کند. (اسلاید 7)
"توصیه"
هنگام تعیین نقش ها، مهم است که فقط یک نقش توصیه داشته باشید. این نقش دارای دیدگاه گسترده و دسترسی به اطلاعات مربوطه ترین است تا بتواند بهترین توصیه ممکن را ارائه دهد. این مهم است هم برای توصیه کنندگان که راه حل ها یا برنامه ها را پیشنهاد می دهند، و تصمیم گیرندگان که توصیه کنندگان را تعیین می کنند تا فرآیند تصمیم گیری موفقیت آمیز را تضمین کنند. بدون یک توصیه خوب، امکان تصمیم گیری خوب وجود ندارد. (اسلاید 11)
"موافقت"
در مقابل، نقش های موافقت باید به ندرت تعیین شوند. آنها برای موقعیت هایی که نیاز به تصمیم قانونی یا نظارتی است، مفیدتر هستند، زیرا این تصمیمات قبل از حرکت به جلو نیاز به تأیید خارجی دارند. همچنین، به یاد داشته باشید که نقش های موافقت می توانند ایده های توصیه کننده را وتو کنند، اما تصمیم گیرنده هنوز تنها تصمیم گیرنده است.
اگر موافق پس از توافق اولیه نظر خود را عوض کند، دیگر فرصت تغییر نظر ندارد. با این حال، اگر نقش موافقت تعیین شود، نمی توانند توسط نقش توصیه نادیده گرفته شوند. اگر نتوانند در یک توصیه توافق کنند، سپس تصمیم گیرنده بن بست را می شکند. (اسلاید 12)
"اجرا" و "ورودی"
در حالی که نقش اجرا کمترین تأثیر را در فرآیند تصمیم گیری دارد، کسی که یک عمل را اجرا می کند معمولاً نقش ورودی نیز دارد. در مورد مثال طراحی گرافیک ما، تیم خلاق باید یک ورودی باشد زیرا آنها برای ارائه راهنمایی در مورد آنچه راه حل واقع بینانه است و چیزی که نیست، منحصر به فرد هستند.
کسانی که دارای دانش، تجربه یا دسترسی به منابعی هستند که برای تصمیم گیری حیاتی هستند، باید نیز برای ورودی مشورت شوند. با این حال، تعداد نقش های ورودی باید محدود شود تا تصمیم گیری به موقع اطمینان حاصل شود.(اسلاید 13-14)
هنگامی که تصمیم گرفته شد، یک نوار پیشرفت اجرا می تواند مسئولیت پذیری ایجاد کند و به حفظ تعهد سازمان به تصمیم گفته شده کمک کند. برای منابع بیشتر مانند این، به [related bracelet="task"] deck ما مراجعه کنید.
